Ο Νίκος Φυλακτός μας αφηγείται το έργο του:
- Στις αρχές αυτού του χρόνου έλαβα μια παραγγελία από τον Δήμο Ηρακλείου Κρήτης να συνθέσω ένα έργο για το «Alea ΙΙΙ» της Βοστώνης που διηύθυνε ο αείμνηστος Θόδωρος Αντωνίου. Παραγγελίες έγιναν και σε άλλους νέους τότε συνθέτες προκειμένου να πραγματοποιηθεί εκεί το Φεστιβάλ Σύγχρονης Ελληνικής Μουσικής. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου.
Στον τίτλο με παρέπεμψαν οι λαβύρινθοι της Κνωσσού. Άλλα ήταν και κάτι άλλο. Το παιχνίδι του λαβύρινθου που παίζουμε όπου για να καταλήξουμε στην έξοδο πολλές φορές ξεκινάμε από την αρχή. Κυρίαρχο ρόλο έχει εδώ η πολυφωνική τεχνική βασιζόμενη στο ελεύθερο δωδεκαφθογγισμό όπου η κάθε φωνή ( το κάθε όργανο) ακολουθεί μια δικιά του σειρά. Επίσης εκτός από αυτό χρησιμοποίησα στοιχεία της jazz όπου προσπάθησα να γίνει μία ενότητα του αυτοσχεδιασμού με την τεχνική του αλεατορισμού.
Παίζουν:
Ορχήστρα του «Alea III» υπό την διεύθυνσή του Θόδωρου Αντωνίου.
Ερχόμενος στην Ελλάδα για πρώτη φορά το 1978 δεν μπορούσα να μην μπω στον πειρασμό του τραγουδιού. Εξάλλου το ελληνικό τραγούδι ανάμεσα στα άλλα μας έκανε να νοιώθουμε Έλληνες κι ας μην γνωρίζαμε την Ελλάδα. Την ποθούσαμε. Την αγαπούσαμε. Αγαπούσαμε τον μύθο που αποκάλυψα το 1978. Στην Αθήνα στις αρχές φιλοξενήθηκα για αρκετούς μήνες στο σπίτι του αείμνηστου ζωγράφου, αγωνιστή Τάσου Πολίτη και Ισμήνης Καραϊωσιφήδου – Πολίτη. Εκεί ήρθα σε επαφή με τα ποιήματά της. Το πρώτο ήταν το «Πατρικό Περβόλι» και το άλλο το «Αναζητώντας τις Ρίζες». Το «Πατρικό Περβόλι» το ενορχήστρωσα και του έδωσα την μορφή που ακούγεται τώρα.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Δημήτρη Κόκκαλη για την εικονική παρουσίαση στο έργο μου.